Во светлината на широко распространетата културна и деловна култура усвојување на микродозирање, работодавачите од приватниот сектор треба да ги преиспитаат импликациите на целосната забрана за употреба на контролирани супстанции на работното место.
Микродозирањето е практика на внесување субперцептивни количини на психоделични дроги, како што се псилоцибинските печурки или ЛСД. Луѓето дозираат микродози поради различни причини. Тие може да вклучуваат медицински причини, како што се третман на анксиозност, депресија или нарушувања на вниманието или причини за „перформанси“, како обиди за зголемување на продуктивноста, креативноста или свесноста.
Бројот на Американци кои микродозираат е непознат, иако неговата популарност очигледно расте. Анализата од 2019 година на група за дискусија на Редит посветена на микродозирање забележала 27.000 претплатници, а од 1 април 2022 година, бројот се искачил на 194.000.
Микродозирањето е нелегално според федералниот закон на САД. И покрај ветувачките податоци, дури и трагите на псилоцибин, ЛСД и други психоделици се класифицирани како наркотици од Распоред I, според Законот за контролирани супстанции. Администрацијата за храна и дроги имаат овластено студии за психоделици, вклучително и за ознака за „пробивна терапија“, но со овие дроги не смеат да ракуваат лица без лиценца на Администрацијата за спроведување на дроги и надвор од поставката одобрена од FDA.
Микродозирањето е исто така целосно нелегално според државните и локалните закони, со ограничени географски исклучоци. Овие исклучоци се однесуваат на изолирани џебови на декриминализација или намалени приоритети за спроведување на законот. Дури и во Орегон, првата држава што ја легализираше и лиценцираше трговијата со печурки со псилоцибин, правниот статус на микродозирањето останува контроверзен и нерешен.
И покрај забранетиот статус на психоделични дроги, луѓето го игнорираат законот. Микродозирањето е пораспространето и попопуларно од кога било. Ова ги вклучува деловните поставки. Добро е утврдено дека микродозирањето е тренд во Силиконската долина повеќе од една деценија. Корените на оваа практика се протегаат уште подалеку, при што титаните од технолошката индустрија како Стив Џобс и Бил Гејтс ја признаа нивната употреба на психоделични дроги. Оваа динамика создава непријатна тензија помеѓу деловната култура и практики, од една страна, и законот од друга страна.
Неодамнешниот случај на Џастин Жу го покажува видот на последиците што може да произлезат од оваа тензија. Жу е поранешен извршен директор на маркетинг стартап од Силиконската долина наречена Iterable Inc. Тој бил сменет во април 2021 година од одборот на Iterable поради прекршување на „Прирачникот за вработените, политиките и вредностите на Iterable“. Жу пријави дека примарното прекршување во прашање било неговото микродозирање на ЛСД пред состанок на компанијата. Како и многу работници и бизнисмени од Силиконската долина, Жу земал ЛСД во обид да го подобри фокусот и продуктивноста.
Речиси е сигурно дека прирачникот за вработени на Iterable ја кодифицирал политиката на компанијата која забранува употреба на дрога на работното место. Наводните прекршувања на „вредностите“ на компанијата од страна на Жу се небулозно обвинение, но веројатно се однесуваат и на чинот на микродозирање на Жу.
Некои политики на работното место околу употребата на дрога се менуваат. Корисна референца е еволуцијата на политиките за употреба на канабис на работното место во изминатите неколку години. Иако легализацијата на канабисот на државно ниво (друга супстанција контролирана од Распоред I) генерално не влијае на правото на работодавачот да спроведува политика на работното место без дроги, многу работодавци ги олабавуваат или менуваат политиките во последниве години за да се приспособат на променливите културни норми. Можеби ќе биде добро да го следат примерот во однос на психоделиците.
Со оглед на тоа што микродозирањето продолжува да добива културен и медицински ефект, и како што еволуира правниот статус на психоделичните дроги, бизнисите во Силиконската долина и на други места треба да ги преиспитаат своите политики за микродозирање во и надвор од работното време.
Од Винсент Сливоски