Тема на бројот: Дрогите во Македонија
Жарир Симрин е еден од малкутемина луѓе во Македонија кои имале храброст и доблест отворено да се заангажираат за правата на луѓето кои употребуваат дроги. На почетокот на двеилјадитите години, Жарир беше еден од основачите на Македонската асоцијација на корисници на дроги, а подоцна еден од основачите и претседател на Здружението „Пасаж“, повторно здружение за правата на луѓето кои употребуваат дроги, а активен е и во други неформални групи со исти или со слични цели. Жарир работи како теренски работник за намалување на штети од употреба на дроги, а себеси се претставува како полидруг јузер, активист и слободен уметник.
Интервјуто го водеше Влатко Деков
Зависноста од дроги и семејното насилство: како да се раскине циклусот?
Случаите на семејно насилство се значително покомплексни за решавање кога еден или двајцата партнери (или други членови на семејството) се соочуваат со зависност од употреба на дроги. Ова сознание ни нуди можност да ја разбереме важноста од грижа за жртвите и сторителите истовремено, за нивната здравствена состојба, како и за превенцијата на идно насилство. Комплексноста на феноменот и неговата споредба со „циклус“ кој има тенденција да се повторува се базира на причинско-последичната врска меѓу зависноста и семејното насилство – неможноста да се обезбеди дрога, во сплет со други фактори, често влијае на зголемување на нетрпеливоста во семејните односи и односите со други блиски лица, и обратно – семејното насилство ги намалува самодовербата и мотивацијата, го зголемува стресот и жртвите често посегаат по супстанции со цел да ја ублажат физичката и емоционалната болка. Кога околностите се влошуваат, особено по преживување траума, жртвите земаат поголеми количества на дроги за да ја издржат ситуацијата.
Авторка: Росана Богатинова
Легализација на канабисот не претставува кооптивност со Владата за носење на бизнис-делот од легислативата во замена за дозвола за поседување социјален клуб − читај лукративни побуди. За жал, две здруженија на граѓани веќе тргнаа по тој пат мачкајќи ни очи со декриминализација во услови кога бараме легализација.
Автор: Јанаки Митровски
Актуелизацијата на проблемите за постоењето на дрогите во Македонија се иницираше во раните деведесетти години на минатиот век кога Република Македонија стана независна држава.
Времето на транзицијата на оваа држава беше еден од најлошите периоди во борбата против зависностите и злоупотребата на дрогите. Во овој период на транзицијата кога државава го менуваше општествениот систем се разбира најмногу настрада населението поради слабата организираност на државава за да го заштити од последиците поради трансформацијата и слабата подготвеност на државава.
Авторка: Јасмина Пијанманова
Зависниците на дроги отсекогаш биле поттурнувани од општеството и целата заедница. Секогаш се наоѓале на последното скалило и луѓето најчесто сите ги гледаат како тешки криминалци и последен „џган“, а не како луѓе на кои итно им е потребна помош и утеха. Ним не им е потребна казна, ним им е потребна поддршка и помош во надминувањето на штетните последици од употребата на дроги.
Авторка: Ивана Балтовска
Не пушам трева зашто се плашам од инквизиција
Дека тревата е подобра опција за релаксација од алкохолот и другите дроги потврдуваат податоците од разни статистики и истражувања од земјите каде што тревата не е криминал. Од американската држава Колорадо до Уругвај, преку Холандија, па сè до Калифорнија е истата приказна: видно е намален криминалот, има многу помалку сообраќајни незгоди, има драстичен пад на употребата на „јаки“ дроги итн. Кај нас тревата е криминал бидејќи обвинителите и правниците добро заработуваат на туѓата несреќа. Истите тие бесчесни правници со своето неетичко однесување придонесуваат кон тоа народот веќе да не ѝ верува на Полицијата која во оваа приказна е најмалку виновна за тоа што криминалот постојано само ни расте и расте.
Автор: Пексим Слани (Pexim SLani)
МАРИХУАНА − тоа е мојата пасија од 90-тите години. Штом пробав знаев дека никогаш нема да престанам да ја консумирам. Во тие години најчесто се снабдувавме од Струмица или Гевгелија, а во тој регион често знаеше да „влета“ и од соседна Бугарија, т. е. Петрич. Се случуваше и да набавуваме од Охрид и Струга бидејќи во овој регион марихуаната најчесто доаѓаше од Албанија. Во Струмица, Гевгелија и околните села до крајот на 90-тите се произведуваа извесни количини на мархуана. Некаде на крајот на деведесеттите паметам дека токму таму започнаа да се случуваат сериозни полициски акции и гонење на уживателите и одгледувачите на канабисот… Според мене, ефектот од акциите беше ужасен од повеќе причини, пред сè ставајќи ги уживателите на рамниште на криминалци. За жал, таквите акции доведоа единствено до полнење на црните буџети на некои соседни земји. И ден-денес, за секој „дим“, за секоја капка масло од канабис за каква било употреба, парите завршуваат во соседните земји. И затоа сметам дека нешто треба ИТНО да се смени.
Автор: Огнен Узуновски од Зелена национална агенда на Македонија (ЗНАМ)
Дрогите, меланхолијата и музиката на „Нирвана“
Во текот на 90-тите години на минатиот век, „Нирвана“ беше еден од гранџ-рок бендовите кои оставија белег врз нашите тинејџерски години и многумина се поистоветуваа со Курт Кобејн чиј бунтовен дух се насетуваше не само од неговото однесување туку и од текстовите кои ги твореше како главен текстописец и композитор, односно фронтмен на бендот. Проткаени со нихилизам, тврдокорна искреност, контрадикторност, отуѓеност, разочараност и депресија, што впрочем се чувства и кај голем број адолесценти на секое доба, песните, иако едноставни, беа мистични и двосмислени и често знаевме да дебатираме за значењето на некоја од нив. Како тогаш, така и денес, текстовите можат да се пресликаат во умот на младиот човек кој не го прифаќа општеството во кое живее и им пркоси на нормите кои го угнетуваат духот и ја ограничуваат слободата.
Авторка: Елена Даскалова
Најава на книга: „Традиционално производство и употреба на коноп во Македонија“